Ο Λογοθέτης Λυκούργος Παπλωματάς. Η περίπτωση του Καρμανιόλου.

Ο Λυκούργος γεννήθηκε στο Νέο Καρλόβασι της Σάμου, στα 1772.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Παπλωματάς, του Γιάννη και της Μαρούδας.

Το 1788 σε ηλικία 16 χρονών τελείωσε την Πορφυριάδα Σχολή, (λειτούργησε το 1781 με δασκάλο τον Ιάκωβο Σφίγγα , με τα χρήματα που άφησε στη διαθήκη του ο επίσκοπος Τυρόλου Πορφύριος Ζαμπέτης, με την εντολή να ιδρυθεί Ελληνική Σχολή στο γενέθλιο τόπο του), και πήγε στην Πόλη όπου διορίστηκε γραμματέας στο Πατριαρχείο.
To 1799 ,ακολούθησε σαν γραμματέας, τον Κωνσταντίνο Υψηλάντη, στη Μολδαβία και παρέμεινε στην ίδια θέση, όταν έγινε Ηγεμόνας το 1801, ο Αλέξανδρος Σούτσος, που τον προβίβασε σε Λογοθέτη, και έτσι προσέθεσε στο όνομα του, τον βαθμό του. Οταν το 1802 ο Σούτζος μετατέθηκε στην Βλαχία ο Λογοθέτης- Παπλωματάς ,γύρισε στην Πόλη,και δούλευε σαν «αντιπρόσωπος» των «Καρμανιόλων» της Σάμου. Στα 1806 βοηθάει την Επιτροπή των «Καρμανιόλων», που πήγε να παραπονεθεί στον Σελίμ τον Γ, ενάντια στους πλούσιους Έλληνες «Καλλικάτζαρους», και των (Τούρκων) αφεντικών τους. Γύρισε μαζί τους στη Σάμο και έγινε αρχηγός των Καρμανιόλων..

Οι «Καλλικάτζαροι» τον κατηγόρησαν, σαν αντάρτη στην Τούρκικη Κυβέρνηση .
Ο Σουλτάνος διάταξε τη φυλάκισή του στην αρχή και την εξορία του στο Άγιο Όρος αργότερα.( με τη βοήθεια των διασυνδέσεων του Κωνσταντίνου Υψηλάντη). Στο Άγιο Όρος στην αρχή ήταν φυλακισμένος μετά αποφυλακίστηκε και διορίστηκε Γραμματέας του Αγίου Όρους.

Το 1810 διορίστηκε Προεστός των επτά χωριών του Καρλοβάσου. Όταν το κόμμα του έχασε πάλι αναγκάστηκε να φύγει στη Κέρκυρα, όπου έμεινε ως το 1812,οπότε γύρισε πίσω στη Σάμο. Μόλις έφτασε στο Βαθύ, οι Καλλικάτζαροι τον έπιασαν και τον έκλεισαν στη φυλακή της Χώρας.

Με χρήματα και με μέσα πολλά τα κατάφερε και βγήκε. Μα επειδή συνέχισαν οι Καλλικάτζαροι το κυνηγητό, έφυγε κρυφά με καίκι στη Σμύρνη, αφού κρύφτηκε αρκετό καιρό πρώτα σε σπίτια φιλικά και τελικά στις σπηλιές του Κέρκη. Εκεί, τον συνάντησε το 1819 ο «απόστολος» Αριστείδης Παπά , τον έκαμε φιλικό και του έδωσε το επαναστατικό ψευδώνυμο Λυκούργος.

Δύο χρόνια μετά, έφυγε από τη Σμύρνη για την Πάτμο όπου ο Δημήτριος Θέμελης του έδωκε το έγγραφο του αρχηγού της Επανάστασης Αλέξαντρου Υψηλάντη, που τον διόριζε Αρχιστράτηγο της Σάμου. Έφυγε αμέσως, για να ξεσηκώσει τους Σαμιώτες. Στη Σάμο έφτασε στις 24 Απριλίου 1821. Αργά κάπως. Γιατί οι Σαμιώτες είχαν ξεσηκωθεί από τις 18 Απριλίου.

Ο Κωνσταντίνος Λαχανάς στο Βαθύ, σύναξε τους χωριανούς στη συνοικία Πηγαδάκι ,και ύψωσαν τη σημαία της επανάστασης, μια σημαία καταγάλαζη, με σταυρό άσπρο στη μέση και γύρω του τις λέξεις " ελευθερία ή θάνατος ".Το παράδειγμα των Βαθιωτών ακολούθησαν οι Μυτιληνιοί και ενωμένοι όλοι μαζί τράβηξαν, για τη Χώρα, τη πρωτεύουσα, για τη κατάλυση της Τούρκικης Εξουσίας.
Οι Καλλικάτζαροι αντιστάθηκαν στην αρχή, γιατί πήραν την εξέγερση, για κομματική , επειδή πρωτοστατούσαν οι Καρμανιόλοι. Μα σαν έμαθαν τι συμβαίνει, προσχώρησαν και αυτοί, και ενωμένοι όλοι , έδιωξαν, με καλό τρόπο, τον Αγά , τον Καδή και τους υπόλοιπους Τούρκους υπαλλήλους. Έτσι , έφυγε η τούρκικη διοίκηση από τη Σάμο. Στο σημείο αυτό βρήκε τα πράγματα ο Λυκούργος, όταν έφτασε τη Σάμο, και ανέλαβε τη διοργάνωση της Διοίκησης και της άμυνας ,οργανόνοντας το Στρατοπολιτικό σύστημα. Σχημάτισε 4 χιλιαρχίες, μια σε κάθε τμήμα, του νησιού. Στη θέση του Τούρκου Αγά, διόρισε το Γενικό Διοικητή, στη θέση των Μεγάλων Προεστών , τρεις Πολιτικούς Κριτές, που ήσαν σύμβουλοι του Γενικού Διοικητή και αρμόδιοι για τη δικαιοσύνη,και τους δημογέροντες ή κοτζαμπάσηδες τους αντικατάστησε με τους Εφόρους, 2 - 3 σε κάθε χωριό ανάλογα.Τους Εφόρους τους διόριζαν, με βοή οι κάτοικοι του καθενός χωριού. Αυτοί πάλι εκλέγανε τους Πολιτικούς Κριτές. Πρώτοι Πολιτικοί Κριτές πέτυχαν : Ο Μανουήλ Παπλωματάς από το Βαθύ, ο Χριστόδουλος Παρμαξίζης από τους Μυτιληνιούς και ο Χριστόδουλος Καψάλης από το Παγώντα. Τη θέση του Γενικού Διοικητή τη κράτησε για τον εαυτό του .