Ο Ιωάννης Φιλήμων που είχε στην κατοχή του πολλά «εφοδιαστικά έγγραφα» των μελών της «Εταιρείας» , διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε ένας ενιαίος τύπος ,και ότι υπάρχουν διαφορετικές σφραγίδες σε πολλά απ’ αυτά. Η πολυμορφία των εγγράφων, αποτελεί απόδειξη ύπαρξη πολλαπλών Κέντρων στρατολογίας .
Η παράλληλη μύηση μελών , από πολλά Κέντρα, φωτίζει περισσότερο την ταχύτητα εξάπλωσης της Εταιρίας εντός δύο ετών. 1 817-1819.
Στο πρώτο του «Δοκίμιο» , «περί της Φιλικής Εταιρείας» , δημοσίευσε ένα απόσπασμα ανορθόγραφου εφοδιαστικού εγγράφου που το χαρακτήριζε ως «περίεργο». Από το «εφοδιαστικό» αυτό, δημοσίευσε μόνο την εισαγωγή και τη χρονολογία. Το απόσπασμα του Φιλήμονα ανεφερε:
«Ις το Ονομα τις μελουσις Σοτιρίας καθιερώνω» και καταλήγει με χρονολογία
«….τριάντα Απριλίου το ικοστό πρότο των φιλικών».
Το μέγα ερώτημα ήταν γιατί διάλεξε και δημοσίευσε αυτό το απόσπασμα στο «Δοκίμιο» του 1834, ο «πιστός και ταπεινός υπήκοος του Όθωνα Ιωάννης Φιλήμων»;
Τι «μήνυμα» ήθελε να μας στείλει , παρά τις οποίες υποχρεώσεις του, με την «τέχνη της υποκρισίας»;
Στο μουσείο Μπενάκη, εντόπισα το «Εφοδιαστικό», του Μανουήλ Μπαρμπαρήγα από την Σαντορίνη με την ίδια χρονογράφηση που ναφεςρει::
« ις το όνομα μιας μελλούσης σοτιρίας καθιερονο Ιερέα Φιλικόν και αφιερώνω εις την αγάπιν τον μεγάλον ιερέον των Ελευσινίων τον πολίτην κύριον Μανουιλ Μπαρμπαριγα Σαντοριναίον απο χορίον Αγιον Νικόλαον πραγματευτιν ετών τριάκοντα τριών ώσπερ τον ιπερασπιστιν της Εταιρείας και της πατρίδας
κατιχιθέντα και ορκοθέντα παρ’ εμού του Κ. Γριγορίου Καλλονού του Κριτός.
Κατά το Χιλιοστόν Οκτακοσιοστόν Εικοστοπροτον Ετος. Ετος των Φιλικών Εικοστόν πρότον »
.
Με πλήρες ελληνικό αλφάβητο διαβάζεται ως εξής:
« Εις το όνομα μιας μελλούσης σωτηρίας καθιερώνω ιερόν Ιερέα Φιλικόν και αφιερώνω εις την αγάπην των μεγάλων ιερέων των Ελευσινίων τον πολίτην κύριον Μανουήλ Μπαρμπαρήγα Σαντοριναίον απο χωρίον Αγιον Νικόλαον πραγματευτήν ετών τριάκοντα τριών ώσπερ τον υπερασπιστήν της Εταιρείας και της πατρίδας
κατηχηθέντα και ορκωθέντα παρ’ εμού του Κ. Γρηγορίου Καλλονού του Κρητός.
Κατά το Χιλιοστόν Οκτακοσιοστόν Εικοστοπρώτον Ετος. Ετος των Φιλικών Εικοστόν πρώτον ».
Ο κατηχητής Γρηγόριος Καλλονός, ακολουθώντας την Ιακωβίνικη πρακτική ,μας επιβεβαιώνει την «περίεργη» χρονολόγηση των ετών από το έτος 1 των «Φιλικών», την οποία μας δίνει και ο Φιλήμων.
Ο Καλλονός δεν είναι γνωστός από τα διαθέσιμα στοιχεία περί της «Φιλικής Εταιρίας» ,και γι’ αυτό η εμφάνιση του ,στην ελληνική ιστορία , μας επιβεβαιώνει ότι , εκτός του κέντρου Οδησσού-Κωνσταντινουπόλεως,του οποίου το αρχείο πέρασε μέσω Σέκερη στον Φιλήμωνα , υπήρξε Κέντρο Φιλογενών, πού χρονολογούσε την ύπαρξη του από το 1800 και το οποίο γνώριζε το τελετουργικό και τον Κώδικα της Ομάδας της Οδησσού-Κωνσταντινουπόλεως.
Το γεγονός ότι έχουμε δύο τουλάχιστον έγραφα μας δείχνει ότι δύο τουλάχιστον άνθρωποι χρησιμοποιούσα τον όρο «έτος των φιλικών 21ο » .
Επομένως δεν είναι λάθος.
Τι να σημαίνει αυτό άραγε ;
Ο Γρηγορίος Καλλονός και ο Φιλήμων μας οδηγούν έτσι στους Φίλους του Γένους. Στη Φιλογένεια της Κέρκυρας. Οι Φιλογενείς βρίσκονταν στην Κέρκυρα και τα παιδιά τους στην Μόσχα , την Οδησσό, και την Βιέννη..
Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου