To Υπόμνημα του Καποδίστρια προς τον Τσάρο Νικόλαο και η πολιτική σημασία του

Αποκαλύπτουμε δυο ντοκουμέντα του Ουέλλιγκτον από τα αγγλικά αρχεία που οι ελληνόφωνοι πράκτορες τα απέκρυβαν από τον ελληνικό λαό.

1) Επιστολή του Arthur Wellesley, Δούκα του Ουέλινγκτον, προς το Λόρδο Bathurst, υπουργό πολέμου και αποικιών για τη θέση του Καποδίστρια σε σχέση με τη Ρωσία και την πιθανότητα άφιξης του στην Αγγλία.
Πηγή http://kapodistrias1821.blogspot.gr/2016/01/blog-post_28.html
  
19 Ιουνίου/1 Ιουλίου 1826.

«Έλαβα την επιστολή σας [ WP1// 857/10] και λυπάμαι πολύ που δεν είχαμε τη χαρά της συντροφιάς σας χθες. Ο Capo d'Istria σίγουρα δεν έρχεται, και νομίζω ότι θα τον κρατήσουν στο Παρίσι μέχρι η παρουσία του εδώ να μπορούσε να είναι χρήσιμη για την προώθηση των σχεδίων σε σχέση με την Ελλάδα. Εάν το συμβούλιο αποφασίσει , όπως ελπίζω ότι θα κάνουν, ότι δεν πρέπει να ξεφύγει από το ρωσικό πρωτόκολλο δεν θα τον έφερναν ποτέ εδώ. Ο Capo σίγουρα προσπάθησε να επιστρέψει στη Ρωσία, αλλά έχει αποτύχει και θα πρέπει να αντιληφθεί ότι η απόφαση εναντίον του σε αυτή τη χώρα είναι τελική. Θα προσπαθήσει τώρα να ανακατευτεί με την ελληνική υπόθεση, και αν αποτύχει, θα καταλήξει να επιστρέψει στην Κέρκυρα. Ο Capo ως υπουργός της Ρωσίας, καθώς και οι απόψεις του που υποστηρίζονται από τη Ρωσία, θα μπορούσε να είναι μια ενοχλητική παρουσία στην Κέρκυρα. Αλλά ο Capo αποκομμένος από τη Ρωσία είναι ένας άνθρωπος σαν κάθε άλλο με λίγη περισσότερη γνώση από τους περισσότερους και κάποια διάθεση να προκαλεί φασαρία. Αλλά ομολογώ ότι με αφήνει πολύ αδιάφορο η ανησυχία για το τι μπορεί να κάνει ένα άτομο, και θα ήθελα να σας συστήσω να μη δείξετε ότι ζηλεύετε τον Capo, ο οποίος, αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει στην Κέρκυρα».


Ο Ουέλλιγκτον είχε δίκιο στο ότι ο Καποδίστριας δεν θα γινόταν δεκτός, τότε στο Λονδίνο. Είχε άδικο σε όλα τα άλλα, o Καποδίστριας δεν επέστρεψε στην Κέρκυρα και η εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε Κυβερνήτη.

Ο Καποδίστριας, τον Ιούνιο του 1826, αναχώρησε από το Παρίσι και επέστρεψε στη Γενεύη, αφού έκανε σταθμούς στις Βρυξέλλες, τη Χάγη, τη Φρανκφούρτη, την Έμς και την Βέρνη.

Δυό μέρες μετά την πρώτη επιστολή άνθρωπος των Ρότσιλντ που κυβερνούσε την Αγγλία, ο Άρθουρ Γουέλσλεϋ,ο πρώτος Δούκας του Ουέλινγκτον, στις , 21 Ιουνίου/3 Ιουλίου 1826 έστειλε νεα επιστολή προς τον υπουργό αποικιών Henry Bathurst που ανησυχούσε για την επιρροή του Καποδίστρια στην Κέρκυρα στην οποία προέβλεπε ότι «δεν είναι πιθανό να χρησιμοποιηθεί σύντομα από τον αυτοκράτορα της Ρωσίας ο Καποδίστριας».
Η επιστολή [WP1 / 858/9] της 21ης Ιουνίου 1826, αναφέρει:

«Νομίζω ότι Capo d'Istria δεν επιστρέφει στην υπηρεσία της Ρωσίας για τους ακόλουθους λόγους:
1. Δραστηριοποιείται έντονα υπέρ των Ελλήνων, και είμαι πεπεισμένος οτι ο αυτοκράτορας δεν μπορεί να επιθυμεί να λάβει τέτοια θέση . Ο Capo δεν θα τολμούσε να πάρει τέτοια θέση αν είχε οποιαδήποτε ελπίδα ότι η υπηρεσίας της Ρωσίας ήταν ακόμη ανοικτή για αυτόν.

2. Η περίοδος κατά την οποία Capo ξεκίνησε τη νέα πολιτική. Εμφανίστηκε στο Παρίσι στις αρχές Μαΐου, ακριβώς τη στιγμή κατά την οποία θα είχε πληροφορηθεί την απόφαση του αυτοκράτορα να μην τον χρησιμοποιήσει.
3. Η αιτία της απομάκρυνσης του από την υπηρεσία του αείμνηστου αυτοκράτορα. Είχε απομακρυνθεί λόγω των σχέσεων του με μυστικές Εταιρίες, οι οποίες αποδείχθηκαν ενώπιον του αυτοκράτορα. Ο «Μπαμπούλας» του σήμερα για τη Ρωσία είναι οι μυστικές εταιρίες, και μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο αυτοκράτορας δεν θα επαναφέρει στην υπηρεσία του έναν άνθρωπο που απολύθηκε από τον αείμνηστο αδελφός του, λόγω της σύνδεσης του με εκείνες τις εταιρίες, σχέσεων που αποδείχθηκαν πλήρως, παρά τις προκαταλήψεις υπέρ του εν λόγω προσώπου, που είχε ο αείμνηστος.

Νομίζω, λοιπόν, ότι μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο Capo d'Istria δεν είναι πιθανό να χρησιμοποιηθεί σύντομα από τον αυτοκράτορα της Ρωσίας.»

Βλέπουμε δηλαδή ότι οι «άγγλοι», οι Ρότσιλντ και η Στοά, κατηγορούσαν το 1822 τον Καποδίστρια, ως «εταιριστή», «συνωμότη» και «επαναστάτη» και ότι απέδειξαν τις κατηγορίες αυτές ενώπιων του Αλεξάνδρου που τον «απέλυσε».

Τον Ιούνιο-Ιούλιο του 1826 η πόρτα ηταν κελιστή για τον Καποδίστρια που «θα γύριζε άνεργος στο χωριό του».
  Όμως ο Καποδίστριας στο υπόμνημά του προς τον Τσάρο Νικόλαο υπό τον τίτλο «Επισκόπησις της πολιτικής μου σταδιοδρομίας από του 1798 μέχρι του 1822», που γράφτηκε πολύ προσεκτικά το φθινόπωρο του 1826 και υποβλήθηκε τον Δεκέμβριο του 1826, ανασκεύασε και διέψευσε όλες τις κατηγορίες των Ρότσιλντ και του Μέτερνιχ.

Στις 14 Ιανουαρίου 1827 ο Καποδίστριας έλαβε την επιστολή του Τσάρου με την οποία τον καλούσε στην Αγία Πετρούπολη. Έφυγε από τη Γενεύη στις 24 Μαρτίου 1827 και στις 12 Μαΐου έφθασε στην Αγία Πετρούπολη.
Εκείνες τις μέρες ο Κάννιγκ είχε καταφέρει να απομακρύνει τον Ουέλλιγκτον από το υπουργικό Συμβούλιο και να τον κάνει αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων.

Στις 18/30 Μαρτίου 1827 ο Καποδίστριας εκλέχθηκε κυβερνήτης της Ελλάδας με θητεία επτά ετών. Στην Αγία Πετρούπολη ο Τσάρος Νικόλαος τον υποδέχθηκε με εξαιρετικές τιμές και του προσέφερε την παλιά του θέση, καθώς και ισόβια χορηγία. Χρειάστηκαν πέντε συνολικά ακροάσεις μέχρι να υπογράψει ο Τσάρος Νικόλαος την παραίτησή του την 1η Ιουλίου 1827.

Ο Καποδίστριας έφθασε τελικά στο Λονδίνο στις 15/27 Αυγούστου 1827 λίγες μέρες μετά το θάνατο του Γεωργίου Κάννιγκ, και την επιστροφή του Ουέλλικλτον στην Εξουσία.
Το κλίμα στο Λονδίνο για Εκείνον ήταν πάρα πολύ ψυχρό και ο Αγγλικός τύπος δημοσίευε άρθρα εναντίον του.

Όμως αποκαλύπτεται ότι η Επισκόπησις της πολιτικής μου σταδιοδρομίας από του 1798 μέχρι του 1822», δεν είναι ένα «αυτοβιογραφικό» κείμενο αλλά ένα πολιτικό κείμενο με το οποίο έπρεπε να διαψεύσει τις κατηγορίες ότι αυτός οργάνωσε την ελληνική επανάσταση.
Αποδεικνύεται ακόμα ότι οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες δεν είχαν αναφέρει συνάντηση του Καποδίστρια με τον «επαναστάτη Ξάνθο» για αυτό άλλωστε και δεν την σχολιάζει στην «Επισκόπιση» ο Κάπο.