Αναζητείται και Καταζητείται ο Αλέξανδρος Ληψ

Ο Αλέξανδρος Ληψ είναι το σύμβολο της ελληνικής ψευδογραφίας των πρακτόρων και των ρουφιάνων της δεκάρας που παριστάνουν τους επιστήμονες και την πνευματική ηγεσία. Ο ψεύτης της Στοάς Εμμανουήλ Ξάνθος στον οποίο έδωσε σύνταξη ο Ρότσιλντ όταν έκοψαν τη σύνταξη του τυφλού Νικηταρά και τον έστειλαν στην επαιτεία, το 1845 συνεργαζόμενος με τον Φιλήμωνα εμφάνισε τα πλαστά ακαι γεμάτα ψέματα απομνημονεύματα του στα οποία ανέφερε και τα εξής καταπληκτικά:
«Εν μια των φιλικών συναναστροφών κατά το 1814, οι τρείς ούτοι φίλοι, συνομιλούντες περί της αθλίας καταστάσεως και τυραννίας εις ην οι ομογενείς υπέκειντο εις την Τουρκίαν και μάλιστα εις την Πελοπόννησον , την Ήπειρον και μερικάς νήσους , και ταλανίζοντες την σκληράν, τύχην του Έθνους, εμέφοντο την αδιαφορίαν ην οι χριστιανοί βασιλείς εις την εν Βιέννη Σύνοδον, μετά την πτώσιν και αποπομπήν εις την νησον Έλβαν του Ναπολέοντος, έδειξαν δι΄αυτό, εν ω σοφός τις εις Βιέννην εξέδωσε διατριβήν τινά εις φυλλάδιον , συμβουλεύων τους συμμάχους βασιλείς να στείλλωσι τα ηδη ενωμένα νικηφόρα στρατεύματα τους πέραν του Δουνάβεως, προς ελευθέρωσιν ενός παλαιού και ενδόξου Έθνους του ελληνικού ,προ αιώνων δουλωμένου από άλλο βάρβαρον και ανεπίδεκτον πολιτισμού έθνος το Τουρκικόν κτλ. Αλλά η αουστριακή Κυβέρνησις ειδοποιηθείσα παρα του εκεί επιτετραμμένου της οθωμανικής Πόρτας Μαυρογένους εμπόδισε κατασχούσα το ρηθέν φυλλάδιον και ειπούσα ότι δεν υπάρχει εις τους κώδικας των εθνών Ελληνικόν Έθνος και άλλα τοιαύτα».

Ένας σοφός εξέδωσε σε φυλλάδιο , διατριβή , που προέτρεπε εις τους συμμάχους βασιλείς να στείλουν τα νικηφόρα στρατεύματα τους πέραν του Δουνάβεως, προς ελευθέρωση του ελληνικού Έθνους, αλλά τον κάρφωσε ο Μαυρογένης και κατέσχε το φυλλάδιο ο Μεττερνιχ. Η πλοκή του «Δράματος» είναι αντάξια ενός λαδέμπορα. Το βιβλιαράκι, το φυλλάδιο, η διατριβή, πάντως κατασχέθηκε. Λίγα χρόνια μετά , το 1859, ενώ ο Ξάνθος έχει πεθάνει πέφτοντας από της σκάλες της παλιάς βουλής , ο Μινχάουζεν Ιωάννης Φιλήμων, εκδίδει το δεύτερο Δοκίμιο, το οποίο διορθώνει το πολλαπλά εσφαλμένο πρώτο. Στο νέο παραμύθι ο Φιλήμων -Μινχάουζεν ο δημιουργός της ανύπαρκτης «Φιλικής Εταιρείας» λάνσαρε τον Αλέξανδρο Ληψ, γράφοντάς:
«Τότε δε και πραγματεία τις σοφού ανδρός Γερμανού δημοσιευθείσα, προεχώρει πέραν της ιδέας αυτής του Καποδιστρίου. Είτε φίλος αυτού, είτε αυθόρμητος εκπληρών εν χρέος αληθούς χριστιανού και τιμίου ανθρώπου ο Αλέξανδρος Λήψ, Καθηγητής της φιλοσοφίας και τοι έχων ίδιον αντικείμενον, «τον γερμανικόν σύνδεσμον» περιέλαβεν εν αυτώ και το ελληνικόν ζήτημα, αναπτύσσων τουτο δια πολλών και συμβουλεύων τοις νικηταίς του Ναπολέοντος συμμάχοις, «ίνα πέμψωσι εν ονόματι του χριστιανισμού και της δικαιοσύνης τους ηνωμένους στρατούς εαυτών πέραν του Ίστρου, και να σώσωσιν από του ζυγού των βαρβάρων την Ελλάδα, κρημνίζοντες τον θρόνον της βαρβαρότητος».

Ο «σοφός» λεγόταν Αλέξανδρος Λήψ ήταν «πιθανώς φίλος του Καποδίστρια», (όπως ο Στάιν), και το δοκίμιο δεν κατασχέθηκε αλλά κυκλοφόρησε. Η μεγάλη πλάκα με τους «ιστοριοδίφες» του περιστυλίου είναι ότι από το 1859 δεν έχει βρει κανένας ούτε το φυλλάδιον ούτε την «πραγματεία» και κυρίως δεν έχουν βρει τον Αλέξανδρο Ληψ. Έναν Σοφό σαν τον «Σόλινγκεν» του Σακελλαρίου και τον «Δνείπερ» του Νιρβάνα. Σε αυτό το επίπεδο κινείται η ελληνική ιστοριογραφία και αυτό διδάσκουν στα σχολεία