ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΑΛΩΝΩΝ ΚΑΙ ΓΑΛΑΞΕΙΔΙΟΥ ΠΡΟΣ ΥΔΡΑΙΟΥΣ-ΣΠΕΤΣΙΩΤΕΣ

Οι κάτοικοι των Σαλώνων και του Γαλαξειδίου, προβλέποντας τον κίνδυνο λόγω της αποχώρησης από τον Κορινθιακό  των πλοίων Υδροσπετσιώτικων πλοίων έστειλαν τρεις επιστολές, προς τους Υδραίους  και τους Σπετσιώτες εκθέτοντας την κατάσταση στην περιοχή και ζητώντας βοήθεια. Η πρώτη στις 10 Ιουνίου, η δεύτερη στις 15 Ιουνίου, και τρίτη 17 Ιουνίου. (Το Πραξικόπημα των Τουρκοκυκοκυραίων στην Ύδρα κατά των Φιλογενών είχε γίνει στις 22 Μάϊου. ακολουθεί η τρίτη και τελευταία επιστολή προς Υδραίους - Σπετσιώτες..

" Ανδρείοι φιλογενέστατοι αδελφοί Υδριώται και Σπετσιώται. Εψές με τους ιδικούς σας καπετάν Αναστάση και καπετάν Λάζαρο, όπου αυτοί είχαν φέρει το ψωμί, σας εγράψαμεν τον ανέλπιστον μισευμόν των καραβιών σας από Έπαχτον έξω από ένα της κυρίας Μπουμπουλίνας, όπου αυτό έμεινεν εξ αιτίας οπού έλειπεν εις Βοστίτζαν και δεν επρόφτασε, με το να κατέφθασεν ένδοθεν ο μαϊστρος και σήμερον σας ειδοποιούμεν τα επώδυνα αποτελέσματα της φυγής των, οπού κατά τούτας ταις στιγμαίς βεβαίως εμάθαμεν. Το λοιπόν άμα εξεμπουκάρισαν, ευθύς οι εχθροί εκίνησαν μίαν γαλιόταν διά το καστέλλι το Μωραϊτικο και εκεί εφόρτωσεν αρκετούς Αρβανίτες και τους έβγαλεν εις Έπαχτον και αμέσως αυτοί και άλλοι από το κάστρο, ενωθέντες κατά των ιδικών μας, οι οποίοι ήσαν πλησίον του κάστρου και με την συμμαχίαν των καραβιών αρκετοί, και τώρα ανίκανοι, και διά τούτο οι εχθροί όντες περισσοί τους εκινήγησαν έως δύο ώρες τοποθεσίαν βουνίσια ονομαζόμενοιν Σουλί. Εις αυτήν την εφόρμισιν ξέμαρκα από το κάστρο εις μίαν οι εχθροί μας εφόνευσαν ολίγους από τους θεριστάς, εις το αναμεταξύ και οι ιδικοί μας έπιασαν μόνον ζωντανόν ένα Τούρκον, 
ο οποίος ομολόγησεν ότι οι έγκλειστοι εχθροί μας ήτον πολλά στενοχωρημένοι από τροφάς και άλευρα και ψωμί δεν είχαν παντελώς. 
Ολίγο αραποσίτι είχαν και από αυτό έβραζαν και έτρωγαν από το οποίον τους επήγαινεν αίμα και εις τοιαύτην κατάστασιν ευρισκόμενοι ήτον υποχρεωμένοι μετ' ολίγας ημέρας, αν δεν τους επρόφθανε βοήθεια, να παραδοθούν. 
Ιδού η φυγή τους τι επροξένησε. 
Στοχασθήτε ακόμη και τι άλλα δεινότερα αποτελέσματα εντός ολίγου μέλλουν να προξενήσουν εις άμετρον πλήθος ψυχών. Από την παρόμοιαν περίστασιν την τόσο δεινήν, από το άλλο μέρος και από την πεποίθησην των εν Επάχτω καραβιών σας όλα τα αδύνατα μέρη, γυναίκες, παιδιά και γέροντες από τα μέρη της Λειβαδιάς και Σαλώνων, όσα επλησίαζον μάλλον εις τη θάλασσα, κατέφυγον εις τον τόπο μας και εις τα νησιά του κόλπου μας τα οποία εγέμισαν από ανθρώπους και τώρα οπού έφυγαν τα καράβια σας άλλαξεν η ελπίδα μας εις τόσην απελπισίαν και ώραν την ώραν προσμένομεν τον θάνατον, τον οποίον συμπαιρένομεν άφευκτον εξ αιτίας τοιαύτοις. 
Το Κάρλελι, Αρτινό, Άγραφα, Ασπροπόταμο, Μέτζοβο και κείθεν Γιαννιώτικο, Σουλιώτικο εώς τα σύνορα της Πρέβεζας, αυτοί όλοι είναι διορισμένοι συμφώνως να χτυπήσουν το ορδί το εχθρικό εις Πρέβεζαν και Ιωάννινα. Και μεις Λιδωρικιομαλανδρινιώτες, Κραβαρίτες, Σαλωνίτες, Λειβαδίτες και Ταλαντιαίοι μένομεν αβοήθητοι από τους ρηθέντας, και μόνοι μας κάνει χρεία να πολεμήσομεν και να αντισταθόμεν των εις τα μέρη μας εχθρόν, τους οποίους η τύχη μας τους έφερε πολλούς και από τους δυνατώτερους και μάλιστα με περισσήν καβαλερίαν και κανονισμόν σχεδόν τακτικόν, και έξω από εκείνους της Λειβαδίας έχομεν υπέρ τους 1700 μικτούς πεζούραν και καβαλερίαν εις Πατρατσίκι και άλλους τόσους εις Καρπενήσι παρομοίως. Τώρα οπόταν η θάλασσα της Πάτρας και εκείνη του κόλπου μας διά τους εχθρούς μας είναι ανοιχτή, αν από τους Αρβανίτες υπέρ τας 4 χιλιάδες, όπου ευρίσκονται εις Μωρέα και μάλιστα εις Πάτραν και καστέλλι, ριχτούν δώθε, καθώς το μελετούν οι εχθροί, ως επιβεβαιώθημεν από ένα χριστιανόν όπου χθες έφυγεν από το κάστρο του Επάχτου προς ημάς και βγουν και δύο χιλιάδες εις Έπαχτον, τότε αυτοί από το ένα μέρος εκείνοι του Καρπενησίου και Πατρατσικιού από το άλλο και οι πασσάδες της Λειβαδιάς από κει και τα καράβια από τη θάλασσαν, τότε στοχασθήτε οπού κίνδυνος είναι να χαλαστεί όλος τούτος ο τόπος, να περάσουν και εις Μωρέαν και να ανατραπούν όλα. Τότε οι τόσες ψυχές που κατέφυγαν εις τα παραθαλάσσια και νησιά ως είπαμεν βεβαιότατα εξολοθρεύονται. Διά τούτο όλοι θερμοίς δάκρυσι σας παρακαλούμεν προφθάσετέ μας με την εξαποστολήν άλλων καραβιών σας. Λυπηθήτε, αδελφοί, καν τόσα ανήλικα, όπου αν γλυτώσουν έχουν να γίνουν καλοί χριστιανοί και τιμημένοι άνθρωποι με την καλήν αγωγήν όπου τάζει η ελευθερία, και πατέρας έχουν να ονομάσουν εσάς καθώς και σωτήρας τους. Εις το χέρι σας, αδέλφια, στέκεται να λάβετε ή στέφανον αμάραντον της δόξης με την πρόφθασίν σας ή το εναντίον με την οκνηρίαν σας, όπου τούτο ποτέ δεν ταιριάζει εις εσάς με το να εφανήτε πάντοτε ξεχωριστοί και εις την φιλογένειαν και εις την πρόφθασιν. Και αν το κρίνετε εύλογον κάμετε να μας έλθουν κατά το μέρος της Λειβαδιάς στεριανή βοήθεια από Άνδρον και λοιπά γειτονεύοντα νησιά όση περισσοτέρα δυνηθήτε. Γλυτώσατέ μας, γλυτώσατέ μας, προφθάσατέ μας εν τάχει διά να έχωμεν και άλλες φορές να σας γράφωμεν. Έλεος… , έλεος… , έλεος…, άνδρες Υδριώται και Σπετσιώται. Σας προσκυνούμεν και σας ασπαζόμεθα αδελφοί σας εν Χριστώ εγκάτοικοι Σαλώνων και Γαλαξειδίου. 
Γαλαξείδι, 17 Ιουνίου 1821

ΥΓ. Οι"εγκάτοικοι Σαλώνων και Γαλαξειδίου", δεν είχαν σαφή εικόνα της πολιτικής αλλαγής στην Ύδρα, και αυτό φαίνεται από την προσφώνηση "Φιλογενέστατοι αδελφοί" προς τους Τουρκονοικοκυραίους της Ύδρας. 
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ