Σαν σήμερα το 1819 «έφυγε» πριν δει την Ελλάδα Ελεύθερη ο Φιραρής

1819. Στις 8 /20 Φεβρουαρίου πέθανε στη Μόσχα , σε ηλικία 65 ετών, ο Αλέξανδρος Ιωάννη Μαυροκορδάτος, ο Φιραρής, 
ο ιδρυτής της «Εταιρείας του Φοίνικα» ,και «πνευματικός» του Ρήγα. Αλέξανδρος Ιωάννη Μαυροκορδάτος ήταν μέλος της «Αγίας Τριάδας», που ανέλαβε την απελευθέρωση του έθνους μαζί με τον Κωνσταντίνο Υψηλάντη, και τον Ιωάννης Καποδίστριας. 
Από τους τρεις, έφερε εις πέρας την Παλιγγενεσία. την αναγέννηση του ελληνικού Έθνους, ο «Μαρμπαγιάννης». Ο Άγιος και μεγαλομάρτυρας Ιωάννης Καποδίστριας. 

Με τον θάνατο του Φιραρή, το επαναστατικό Κέντρο της Μόσχας, είχε επικεφαλής τον Κομιζόπουλο. Δίπλα στον Καποδίστρια παράμεινε ο γιός του Φιραρή ‘Ιβάν Άλεξάντροβιτς Γκουλιάνοφ , που ήταν ο σύνδεσμός του Καποδίστρια με τον «Κύκλο της Μόσχας» και τον Φιραρή. 
Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο Φιραρής, πέθανε το 1819 στη Μόσχα. Την ίδια χρονιά στην Κέρκυρα απεβίωσε ο κόμης Αντώνιος Μαρία Καποδίστριας, ο δημιουργός της Επτανήσου Πολιτείας. 

Ο συλληφθείς το 1833 μαζί με τον Κολοκοτρώνη και τον Ιωάννη Φιλήμονα Αμβρόσιος Φραντζής, πρωτοσύγκελος της επισκοπής Χριστιανοπόλεως, εξέδοσε το 1839 την ιστορία του για την Επανάσταση , με τίτλο «Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος». Είχε προηγηθεί το μυθιστόρημα του Ιωάννη Μινχάουζεν, (Φιλήμονα) , με τίτλο, «Δοκίμιον ιστορικόν περί της Φιλικής Εταιρίας» το 1834. Ο Αμβρόσιος Φραντζής , ακολούθησε τον απατεώνα Φιλήμονα, και ονόμασε και αυτός την Ελληνική «Εταιρία», «Φιλική», αλλά ανέφερε την πραγματική Αγία Τριάδα τους Μαυροκορδάτο, Υψηλάντη, Καποδίστρια, και ως τόπο και χρόνο ίδρυσης ανέφερε τη Βιέννη το 1814. 

Ο Φραντζής ανέφερε:

«Μόλον ότι το Δοκίμιον του Ιω. Φιλήμονος ορίζει ρητώς τας αρχάς και τα πρόσωπα της φιλικής εταιρίας, ημείς ερευνήσαντες διεξοδικώτερον τα περί αυτής, εκρίνομεν αναγκαίον να τα εκθέσωμεν ενταύθα, ως τα παρελάβομεν από απαθή και ευσυνείδητα υποκείμενα, καλώς ειδότα άπαντα εις το αντικείμενον τούτο διατρέξαντα».

 «Της εν έργω αποπερατωθείσης Φιλικής Εταιρίας ο σχεδιαστής εστάθη ο ηγεμών της Βλαχίας Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (ο και φιραρής, δραπέτης) επωνομασθείς, όστις εγκαταλιπών τον θρόνον της ηγεμονίας του κατέφυγεν εις το Ρωσσικόν Κράτος (το 1787) διατελέσας ζων υπέργηρως μέχρι του 1819, ότε και ετελεύτησεν. Ο περί ου ο λόγος Αλ. Μαυροκορδάτος Φιραρής ανήρ ων πολυμαθής, έτι δε και εστολισμένος με ηθικάς αρετάς, αληθής φίλος του Έθνους του, ευσεβής περί τα Ανατολικά ορθόδοξα δόγματα, σεβόμενος παρά πάντων δι’ όλα αυτά, απεστρέφετο με άσπονδον μίσος εσωτερικώς την Οθωμανικής καταδυναστείαν· έχων δε πολυπειρίαν και γνώσεις πολλάς του κόσμου, ως εκ της πολυμαθείας και της φυσικής του αγχινοίας, λαβών δε και πολλάς μυήσεις διαφόρων Εταιριών, συνέταξεν οργανισμόν της Ελληνικής Εταιρίας». (Ο Μαυροκορδάτος ήταν ο ιδρυτής του Φοίνικα).

 «Ότε δε ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης , (ο Ιδρυτής της Εταιρείας των Φίλων),(πατήρ του Αλ. Υψηλάντου Ηγεμών ων της Βλαχίας) εδραπέτευσε πανοικί το 1806 και προσέφυγεν εις το Ρωσσικόν Κράτος, τότε και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος Φιραρής λαβών έντευξιν μετ’ αυτού, και επιτυχών ομόφρονά του τον Κωνσταντίνον Υψηλάντην, ορκίσας αυτόν προηγουμένως τω ενεπιστεύθη, και τω διεκοίνωσε τον σχεδιασθέντα παρ’ αυτού οργανισμόν της Φιλικής Εταιρίας. Ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης αναγνούς τον οργανισμόν, εγνωμοδότησεν ευθύς, ότι να μείνη εις μεγίστην εχεμύθειαν, ως έργον υψηλόν και χρήζον πολλών γνώσεων και βοηθειών, και τότε μεν έμεινε το έργον εις σιωπήν. Αλλ’ ότε ο Ιωάννης Α. Καποδίστριας, (ο ιδρυτής των Φίλων του Γένους) απελθών , (το 1812) εις την Ρωσσίαν, απέκτησε, δια τας υψηλάς γνώσεις και την απέραντον πολιτικήν του, την παρά του Αυτοκράτορος Αλεξάνδρου εγνωσμένην προς το υποκειμενόν του υπόληψιν, τότε και ο Αλ. Φιραρής εκοίνωσε τον οργανισμόν της Φιλικής Εταιρίας εις τον Καποδίστριαν, εξαιτήσας την περί τούτου γνωμοδότησίν του. Ο δε Ι. Καποδίστριας με πολλάς και διαφόρους προσθαφαιρέσεις υπεστήριξε μεν ως βάσιν τον, περί ου ο λόγος οργανισμόν, τρέφων εν εαυτώ και ούτος την περί τούτου υπεράσπισιν και την πραγματικήν ενέργειαν, αλλ’ εζήτει αρμοδίαν ευκαιρίαν και περίστασιν (έχων προηγουμένως ως βάσιν την εις το Ελληνικόν ομογενές έθνος του διάδοσιν των εκ της παιδείας φώτων), δια να επιτύχη του σκοπού, και δια τινός άλλης βοηθητικής δυνάμεως ή μέσου να θέση εις την απαιτουμένην ενέργειαν το σπουδαίον αυτό πράγμα».