Προσπάθειες του Ουέλινγκτον να προσεταιριστεί τη Γαλλία

Το Νοέμβριο του 1828, το Λονδίνο, και του Δούκας του Ουέλινγκτον, ήθελαν το τέλος της σύγκρουσης μεταξύ της Τουρκίας και Ρωσίας, την επιστροφή των Πρέσβεων στην Κωνσταντινούπολη, και τη μετατροπή της ελληνική επικράτειας σε προτεκτοράτο. 
Στις 2 Δεκεμβρίου 1828, ο Ουέλινγκτον έλαβε επιστολή, (στα γαλλικά), του Γάλλου πρεσβευτή στο Λονδίνο, Πρίγκιπα ντε Πολινιάκ, ο οποίος απαντούσε με οδηγίες από το Παρίσι, στις προτάσεις που είχε υποβάλλει στις 26 Νοεμβρίου. προς τον Άρθουρ Γουέλσλεϋ, Δούκα του Ουέλινγκτον, για την κατάσταση στο Μοριά, που απαντούσε σε επιστολή του Δούκα της 26ης Νοεμβρίου που την είχε κοινοποιήσει στο Παρίσι στον υπουργό εξωτερικών Κόμη Φερροναί. 
Το Παρίσι, δεν συμφωνούσε με τον Ουέλλιγκτον και σημείωνε ότι , «η συμμαχία δεν μπορεί προς το παρόν να εξασφαλίσει την απόλυτη άμυνα της Ελλάδας ή την αποτροπή επιθέσεων εναντίον των Τούρκων, καθώς οι τελευταίοι δεν έχουν αποδεχθεί την εκεχειρία που έχει προταθεί». 
Ο Πολινιάκ σημείωνε ότι ο Φερροναί εκτιμούσε θετικά την πρόθεση του Δούκα να γράψει στον Καποδίστρια και να του προτείνει η Ελλάδα να αιτηθεί «ειδική προστασία» και τα εδάφη της να τεθούν υπό την εγγύηση της συμμαχίας και προσέθετε ότι « (το Παρίσι), δεν αμφέβαλε ότι αυτό που πρότεινε ο Ουέλλιγκτον θα μπορούσε να είναι το πλαίσιο μιας συμφωνίας, αν η επιστολή προς τον Καποδίστρια ήταν στο ίδιο πνεύμα .
«Οι Έλληνες θα αποδεχτούν έναν οδικό χάρτη που θα προτείνουν ταυτόχρονα η Βρετανία και η Γαλλία, κυρίως λόγω της εγγύησης που θα δοθεί σε αυτούς. Για την έγκριση των άλλων σημείων είναι απαραίτητη η γνώμη της διάσκεψης του Λονδίνου και του πρίγκιπα Λίβεν, ο οποίος αντιμετώπισε τις προτάσεις του Ουέλινγκτον ανέκφραστος» .
 Ο Ουέλλιγκτον πρότεινε την επιστροφή των πρεσβευτών στην Κωνσταντινούπολη για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων, και ο Πολινικάκ απαντούσε αρνητικά λέγοντας ότι «η παρουσία του ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη είναι ασυμβίβαστη με την εμπόλεμη κατάσταση που υπάρχει μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας», και ότι «η επιστροφή του Άγγλου και του Γάλλου πρεσβευτή χωρίς τον Ρώσο πρεσβευτή δεν θα ήταν σκόπιμη διότι θα έδειχνε έλλειψη αρμονίας στη συμμαχία». Ο Πολινιάκ σημείωνε ότι η γαλλική κυβέρνηση θα ήθελε να τακτοποιηθεί άμεσα η ειρήνευση στην Ελλάδα, και προσέθετε ότι ο Φερροναί είχε γράψει στην Αγία Πετρούπολη προτείνοντας οι διαπραγματεύσεις να περιοριστούν στους δύο συμμάχους. 
Ο Πολινιάκ προσέθετε ότι σύμφωνα με τον Γάλλο πρεσβευτή στη Ρωσία Δούκα του Μορτεμάρ ο αυτοκράτορας της Ρωσίας σκόπευε να σταματήσει τον πόλεμο γρήγορα, και σημείωνε: «Ο αυτοκράτορας έχει κουραστεί από τον πόλεμο. 
Ο ρωσικός λαός θα υποστηρίξει τις απόψεις του. Ήδη είχαν γίνει σημαντικά βήματα για τη συνθήκη. Ο αυτοκράτορας είχε αποδεχθεί την εκχώρηση των λιμανιών της Ανάπα και του Πότι έναντι πληρωμής ενός σημαντικού ποσό. 
Η κατοχή των δύο λιμένων από τη Ρωσία είναι αναγκαία για την πρόληψη της μεταφοράς όπλων από τους Τούρκους σε καιρό ειρήνης ώστε να αρχίσουν πόλεμο κατά της Ρωσίας. Ο αυτοκράτορας δεν προτίθετο να απαιτήσει την εγγύηση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας στο Βόσπορο». Ο Πολινικάκ ενημέρωνε τον Ουέλινγκτον ότι ο Κόμης Φερροναί είχε διαβιβασει στον Επιτεταμένο της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη Κόμη Ζουλιέν τη δήλωση στην οποία προέβη στο τελευταίο συνέδριο ότι οι σύμμαχοι θα θέσουν υπό την εγγύηση τους το Μοριά και τις Κυκλάδες, καθώς και τα σημεία της συμφωνίας που επιτεύχθηκε μεταξύ του υπουργού εξωτερικών λόρδου Αμπερντίν και του Πολινιάκ. Οι γαλλικές πληροφορίες για την πρόθεση του Αυτοκράτορα να τερματίσει τον πόλεμο ήσαν εσφαλμένες. Ο πόλεμος συνεχίστηκε .
Έγγραφο αναφοράς WP1/970/8
«The alliance cannot at that moment ensure absolute defence of Greece or prevent acts of hostility against the Turks, as the latter have not accepted the armistice which has been proposed. Ferronays appreciates the Duke's offer to write to Capodistrias suggesting that Greece place itself under special protection and the territories be placed under the guarantee of the alliance.



Polignac does not doubt that what Wellington proposes will be agreed to, if he writes it in the same sense to Capodistrias. The Greeks will welcome a course suggested simultaneously by the British and the French, especially because of the guarantee given to them. For the adoption of other means it is necessary to consult the conference of London or Prince Lieven, who received Wellington's proposition with equanimity.



Wellington suggests that all the ambassadors should return to Constantinople to re-establish negotiations, but Polignac believes the presence of the Russian ambassador at Constantinople is incompatible with the state of war which exists between Russia and Turkey. For the English and French ambassadors to return without the Russian ambassador would show a lack of harmony in the alliance and would not be advisable. The French government would like the pacification of Greece to be settled immediately. Ferronays has written to St. Petersburg suggesting that negotiations should be confined to the two allies.



Polignac has learned from the Duc de Mortemart, French ambassador to Russia, that the Emperor of Russia intends to end the war swiftly. Substantial indemnities have been demanded in the treaty. The Emperor has accepted the cession of the ports of Anapa and Poti for a considerable sum. The possession of the two ports is necessary to prevent the Turks from transporting arms in peacetime to commence a war against Russia. The Emperor does not intend to require the guarantee of free navigation in the Bosphorus.





The Emperor is tired of the war. The Russian people will second his views.



Comte de la Ferronays has sent to Count Zuylen at Constantinople the declaration made in the last conference that the allies place under guarantee the Morea and the Cyclades Islands. This is accompanied by a letter describing the agreement reached between Aberdeen and Polignac».