.png)
Οι περισσότεροι επτανήσιοι Ευγενείς δεν είχαν αναγνώριση του τίτλου τους στην Μητρόπολη, στο Ντογκάντο (Dogado), δηλαδή την ίδια την πόλη της Βενετίας, και στο λεγόμενο «Ηπειρωτικό Κράτος» (Stato di Terrafirma) . Οι τίτλοι των Επτανησίων αναγωρίζονταν στο Κράτος της Θάλασσας ( Stato da Mar) δηλαδή στις θαλάσσιες κτήσεις, συμπεριλαμβανομένης της Ιστρίας, της Δαλματίας, της Εύβοιας, του Μοριά στα νησιά του Αιγαίου , (Δουκάτο του Αρχιπελάγους), καθώς και στα «Βασίλεια» της Κρήτης και της Κύπρου. Εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα αποτελούσαν οι Μαρμοράδες που είχαν ενταχθεί από το 1264 στους ευγενείς της Βενετίας αλλά και οι Μπούα των οποίων ο τίτλος ήταν αναγνωρισμένος και στο «Ντογκάντο»
Όταν λοιπόν οι Ρουφιάν-Ρουφιάν, γράφουν στη Βικιπαίδεια, «Όλοι οι απόγονοι του Νικολάου και του Αντωνίου Καποδίστρια είχαν το δικαίωμα να φέρουν τον τίτλο του κόμη, που τους είχε απονείμει ο Κάρολος Εμμανουήλ Β΄, δούκας της Σαβοΐας και βασιλιάς της Κύπρου, το 1689. Η αναγνώριση του τίτλου από την Δημοκρατία της Βενετίας πραγματοποιήθηκε μόλις την 1η Ιουλίου 1796»,
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1
λένε χοντρά ψέματα.
Ο τίτλος των Καποδίστρια από την 1η Ιουλίου 1796 ίσχυε και στο Ντογκάντο. Στο Κράτος της Θάλασσας ,( Stato da Mar), ίσχυε από το 1689.
Η αγγλική Στοά και οι Ρουφιάν-Ρουφιάν, συνεχίζουν την επικοινωνιακή επίθεση κατά των Καποδίστρια
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016
H Ελληνική Καταγωγή των Καποδίστρια
Επομένως όταν το 1259 δόθηκε η Κέρκυρα ως προίκα στην Ελένη Αγγελίνα οι Μαρμοράδες έγιναν βασάλοι, των Χοχενστάουφεν και επομένως Γιβελίνοι.
Προς αυτούς κατέφυγαν για προστασία από τους παπικούς Γουέλφους, είτε το 1329 είτε το 1373, οι αδελφοί Νικόλαος και Νικηφόρος, (Βίκτορ), Καποδίστριες, οι έλκοντες την Καταγωγή από το Βυζαντινό Γένος των Νικηταίων.
Το κλειδί για το μίσος και το ψεύδος κατά των Καποδίστρια είναι το, "βλάστημα του ημετέρου Γένους".
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016
240 χρόνια Ι. Καποδίστριας
Η ομιλία του Πρέσβη της Ρωσίας στην Ελλάδα Αντρέι Μ. Μάσλοβ στην εκδήλωση στην Παλιά Βουλή (11 Φεβρουαρίου 2016)
" Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, Είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα να μιλήσω σήμερα για την εξέχουσα προσωπικότητα του κόμη Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος υπήρχε πρώτος Κυβερνήτης της ανεξάρτητης Ελλάδας, αλλά και εξαίρετος διπλωμάτης της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Χτες στις 10 Φεβρουαρίου στη Ρωσία γιορτάσαμε την Ημέρα του διπλωμάτη, την επαγγελματική γιορτή όλης της ρωσικής διπλωματικής υπηρεσίας. Κατά καθιερωμένη παράδοση οι διπλωμάτες της Πρεσβείας της Ρωσίας στην Αθήνα απέτισαν φόρο τιμής στους Ρώσους διπλωμάτες όλων των εποχών που ενταφιάστηκαν σε αυτό τον τόπο. Μεταξύ τους μια εξαιρετική θέση κατέχει αναμφίβολα ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Το 1809 κατόπιν πρόσκλησης του τότε Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας κόμη Ρουμιάντσεβ εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία και μόλις 7 χρόνια αργότερα το 1816 διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας. Κατέλαβε μια από τις θέσεις-κλειδιά όχι μόνο στην εξωτερική αλλά και στην εσωτερική πολιτική της Ρωσίας, διοικώντας τη Βεσσαραβία, όντας επίσης έμπιστος σύμβουλος του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου Α’ σε ζητήματα που σχετίζονται με την Πολωνία.
Είναι ολοφάνερο ότι ο ρόλος του Καποδίστρια ήταν πολύ σημαντικός και για ολόκληρη την Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή του πολιτική που χαρακτηριζόταν από τη αξιοσημείωτη διορατικότητα και την άνευ προηγουμένου εμβέλεια διατηρεί την επικαιρότητά της και σήμερα. Ο Καποδίστριας αποδείχθηκε πρόδρομος εξελίξεων.
Με εντολή του Αυτοκράτορα ήταν ένας από τους κύριους συμμετέχοντες στο Συνέδριο στη Βιέννη το 1814 και τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στο Παρίσι το 1815 (εξ ονόματος της Ρωσίας υπέγραψε την Συνθήκη των Παρισίων).
Στη σύνοδο του Άαχεν το 1818 ο Καποδίστριας (πάνω από 130 χρόνια πριν την έναρξη της ευρωπαϊκής ενοποίησης) υποστήριξε ότι θα πρέπει να επιτευχθεί μια σύνδεση όλων των κρατών της Ευρώπης με βάση την ειρηνική επίλυση των διακρατικών διαφορών και την εξασφάλιση των δικαίων των μικρών και αδυνάτων.
Σε αυτή την ενιαία Ευρώπη την αντάξια για αυτήν θέση έπρεπε να έχει και η Ρωσία. Υπερασπιζόταν επίσης την κυριαρχεία του δικαίου στις διεθνείς σχέσεις, ήταν ενάντια στις μονομερείς επεμβάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων στα εσωτερικά άλλων χωρών.
Πρότεινε την ιδέα ίδρυσης ενός διεθνούς οργανισμού που ενσαρκώθηκε 120 χρόνια μετά κατά μεγάλο βαθμό στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών.
Τέλος πολύ δίκαια χαρακτηρίζεται «αρχιτέκτονας της ευρωπαϊκής ειρήνης των 99 ετών» δηλαδή από το 1815 έως το 1914. Η εδραίωση της ευρωπαϊκής ισορροπίας δυνάμεων αποδείχθηκε πολύτιμη για τη διατήρηση της ειρήνης στην ήπειρο.
Σήμερα διανύουμε μια δύσκολη περίοδο αστάθειας και διενέξεων σε διάφορες περιοχές του κόσμου με την κυριότερη απειλή για όλη την ανθρωπότητα αυτή της διεθνούς τρομοκρατίας. Όπως και την εποχή του Καποδίστρια χρειάζεται να ενώσουμε τις δυνάμεις μας χωρίς προϋποθέσεις, να τηρούμε τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
Παρόμοια διαχρονικότητα είχε και η δραστηριότητα του Καποδίστρια στις διμερείς σχέσεις με τη Ρωσία. Με την χώρα μας, την αλληλεγγύη και την πρακτική βοήθεια που δείξαμε στον ελληνικό λαό άμεσα σχετίζεται η απόκτηση της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Το 1828 ο Καποδίστριας ανέλαβε τα καθήκοντα του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας και αμέσως προχώρησε στην εγκαθίδρυση των διπλωματικών σχέσεων με τη δεύτερη πατρίδα του, τη Ρωσία. Το Σεπτέμβριο του 1828 ο απεσταλμένος του Ρώσου Αυτοκράτορα Μαρκ Βούλγαρη έγινε δεκτός από τον Καποδίστρια στον Πόρο, το γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη των επίσημων διμερών σχέσεων μεταξύ των χωρών μας.
Αυτό το ιστορικό κτήριο, γνωστό ως οικία του Καποδίστρια, διατηρείται και σήμερα και ευελπιστούμε ότι φέτος στο πλαίσιο του αφιερωματικού Έτους Ρωσίας – Ελλάδας στο κτήριο αυτό θα τοποθετηθεί μια αναθηματική πλάκα. Όπως και οραματιζόταν ο Καποδίστριας και σήμερα στη Ρωσία θεωρούν την Ελλάδα αξιόπιστο φίλο.
Οι εξαιρετικές σχέσεις φιλίας μεταξύ των λαών μας και των χωρών μας βασίζονται, όπως πρόσφατα επισήμανε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν πάνω στους μοναδικούς ιστορικούς δεσμούς. Αποτελούν την κοινή μας πολύτιμη κληρονομιά ακριβώς από την εποχή του Καποδίστρια. Ο κοινός μας στόχος είναι να διατηρήσουμε αυτή την κληρονομιά και να την πολλαπλασιάσουμε. Σε αυτό καλούνται να συμβάλουν αποφασιστικά οι εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν το 2016 και στις δυο χώρες στο πλαίσιο του αφιερωματικού Έτους Ρωσίας – Ελλάδας που διεξάγεται υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ρωσίας και του Έλληνα Πρωθυπουργού με σύνθημα «Ρωσία και Ελλάδα: Ανάπτυξη σχέσεων στο θεμέλιο των κοινών ιστορικών εμπειριών».
Πάντα συνεχίζοντας τις ένδοξες παραδόσεις των προγόνων μας, όπως του κόμη Ιωάννη Καποδίστρια.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας ".
" Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, Είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα να μιλήσω σήμερα για την εξέχουσα προσωπικότητα του κόμη Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος υπήρχε πρώτος Κυβερνήτης της ανεξάρτητης Ελλάδας, αλλά και εξαίρετος διπλωμάτης της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Χτες στις 10 Φεβρουαρίου στη Ρωσία γιορτάσαμε την Ημέρα του διπλωμάτη, την επαγγελματική γιορτή όλης της ρωσικής διπλωματικής υπηρεσίας. Κατά καθιερωμένη παράδοση οι διπλωμάτες της Πρεσβείας της Ρωσίας στην Αθήνα απέτισαν φόρο τιμής στους Ρώσους διπλωμάτες όλων των εποχών που ενταφιάστηκαν σε αυτό τον τόπο. Μεταξύ τους μια εξαιρετική θέση κατέχει αναμφίβολα ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Το 1809 κατόπιν πρόσκλησης του τότε Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας κόμη Ρουμιάντσεβ εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία και μόλις 7 χρόνια αργότερα το 1816 διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας. Κατέλαβε μια από τις θέσεις-κλειδιά όχι μόνο στην εξωτερική αλλά και στην εσωτερική πολιτική της Ρωσίας, διοικώντας τη Βεσσαραβία, όντας επίσης έμπιστος σύμβουλος του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου Α’ σε ζητήματα που σχετίζονται με την Πολωνία.
Είναι ολοφάνερο ότι ο ρόλος του Καποδίστρια ήταν πολύ σημαντικός και για ολόκληρη την Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή του πολιτική που χαρακτηριζόταν από τη αξιοσημείωτη διορατικότητα και την άνευ προηγουμένου εμβέλεια διατηρεί την επικαιρότητά της και σήμερα. Ο Καποδίστριας αποδείχθηκε πρόδρομος εξελίξεων.
Με εντολή του Αυτοκράτορα ήταν ένας από τους κύριους συμμετέχοντες στο Συνέδριο στη Βιέννη το 1814 και τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στο Παρίσι το 1815 (εξ ονόματος της Ρωσίας υπέγραψε την Συνθήκη των Παρισίων).
Στη σύνοδο του Άαχεν το 1818 ο Καποδίστριας (πάνω από 130 χρόνια πριν την έναρξη της ευρωπαϊκής ενοποίησης) υποστήριξε ότι θα πρέπει να επιτευχθεί μια σύνδεση όλων των κρατών της Ευρώπης με βάση την ειρηνική επίλυση των διακρατικών διαφορών και την εξασφάλιση των δικαίων των μικρών και αδυνάτων.
Σε αυτή την ενιαία Ευρώπη την αντάξια για αυτήν θέση έπρεπε να έχει και η Ρωσία. Υπερασπιζόταν επίσης την κυριαρχεία του δικαίου στις διεθνείς σχέσεις, ήταν ενάντια στις μονομερείς επεμβάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων στα εσωτερικά άλλων χωρών.
Πρότεινε την ιδέα ίδρυσης ενός διεθνούς οργανισμού που ενσαρκώθηκε 120 χρόνια μετά κατά μεγάλο βαθμό στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών.
Τέλος πολύ δίκαια χαρακτηρίζεται «αρχιτέκτονας της ευρωπαϊκής ειρήνης των 99 ετών» δηλαδή από το 1815 έως το 1914. Η εδραίωση της ευρωπαϊκής ισορροπίας δυνάμεων αποδείχθηκε πολύτιμη για τη διατήρηση της ειρήνης στην ήπειρο.
Σήμερα διανύουμε μια δύσκολη περίοδο αστάθειας και διενέξεων σε διάφορες περιοχές του κόσμου με την κυριότερη απειλή για όλη την ανθρωπότητα αυτή της διεθνούς τρομοκρατίας. Όπως και την εποχή του Καποδίστρια χρειάζεται να ενώσουμε τις δυνάμεις μας χωρίς προϋποθέσεις, να τηρούμε τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
Παρόμοια διαχρονικότητα είχε και η δραστηριότητα του Καποδίστρια στις διμερείς σχέσεις με τη Ρωσία. Με την χώρα μας, την αλληλεγγύη και την πρακτική βοήθεια που δείξαμε στον ελληνικό λαό άμεσα σχετίζεται η απόκτηση της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Το 1828 ο Καποδίστριας ανέλαβε τα καθήκοντα του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας και αμέσως προχώρησε στην εγκαθίδρυση των διπλωματικών σχέσεων με τη δεύτερη πατρίδα του, τη Ρωσία. Το Σεπτέμβριο του 1828 ο απεσταλμένος του Ρώσου Αυτοκράτορα Μαρκ Βούλγαρη έγινε δεκτός από τον Καποδίστρια στον Πόρο, το γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη των επίσημων διμερών σχέσεων μεταξύ των χωρών μας.
Αυτό το ιστορικό κτήριο, γνωστό ως οικία του Καποδίστρια, διατηρείται και σήμερα και ευελπιστούμε ότι φέτος στο πλαίσιο του αφιερωματικού Έτους Ρωσίας – Ελλάδας στο κτήριο αυτό θα τοποθετηθεί μια αναθηματική πλάκα. Όπως και οραματιζόταν ο Καποδίστριας και σήμερα στη Ρωσία θεωρούν την Ελλάδα αξιόπιστο φίλο.
Οι εξαιρετικές σχέσεις φιλίας μεταξύ των λαών μας και των χωρών μας βασίζονται, όπως πρόσφατα επισήμανε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν πάνω στους μοναδικούς ιστορικούς δεσμούς. Αποτελούν την κοινή μας πολύτιμη κληρονομιά ακριβώς από την εποχή του Καποδίστρια. Ο κοινός μας στόχος είναι να διατηρήσουμε αυτή την κληρονομιά και να την πολλαπλασιάσουμε. Σε αυτό καλούνται να συμβάλουν αποφασιστικά οι εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν το 2016 και στις δυο χώρες στο πλαίσιο του αφιερωματικού Έτους Ρωσίας – Ελλάδας που διεξάγεται υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ρωσίας και του Έλληνα Πρωθυπουργού με σύνθημα «Ρωσία και Ελλάδα: Ανάπτυξη σχέσεων στο θεμέλιο των κοινών ιστορικών εμπειριών».
Πάντα συνεχίζοντας τις ένδοξες παραδόσεις των προγόνων μας, όπως του κόμη Ιωάννη Καποδίστρια.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας ".
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016
O Καποδίστριας δεν ήταν Έλληνας!!! αλλά Σλοβένος και καθολικός!!!!
Βαρύτατη προσβολή κατά του Εθνάρχη από την πρέσβειρα της Σλοβενίας κ. Ανίτα Πίπαν κατά την ομιλία της σε εκδήλωση για τα 240 χρόνια από την γέννηση του
Ιδού το κρίσιμο απόσπασμα που μου το έστειλε η πρεσβεία της Σλοβενίας
«…..Koper, alias Capodistria in Italian language , at the northern tip of the Adriatic Sea, is a town on the Slovenian coast, a coast which is only 46 kilometres long . This puts Slovenia on the 186th place when it comes to the length of countries coastline s , compared to Greece, which, if I am not mistaken, has the 13th longest coastline in the world .
The city of Koper has been known by many names in its long and turbulent history . As an island separated from the mainland by a canal, it was called Aegida by ancient Greek sailors, Capris by the Romans (who found it being used to raise goats), Justinopolis by the Byzantines. The patriarch s of Aquileaia who took over the town in the 13th century and made it the base for their estates on the Istrian peninsula, renamed it Caput Histriae, (Capital of Istria) of which its Italian name Capodistria is derived .
Koper's golden age came during the 15th and 16th centuries under the Venetian republic. Trade increased and Koper became the administrative and judicial center for much of Istria. It had a monopoly on slat (at that time strategic goods) and 2 Koper's major was appointed by the doge in Venice. Hence the architecture of city's most prominent buildings , which are a mixture of Venetian Gothic and Renaissance styles. Between the two world wars Koper was controlled by the Italians, and after the 1954 London Agreement regarding the so called Free Territory of Trieste, Koper went to former Yugoslavia (and Trieste fell under Italian jurisdiction). Since Slovenia's independence, 25 years ago, Koper has become a bustling modern port city , providing the fastest gateway for overseas goods heading from Asia to central Europe.
Koper, Capodistria , is the place of origin of Ioannis Kapodistria's paternal family .
Kapodistria's ancestors belonged to a noble family named Vittore, and their roots in Koper date back to 1329. According to the family history, one branch of Vittore family emigrated to the island of Corfu, in 1337, due to the constant conflicts with another prominent Koper family, namely the Verzi's. Koper's archive burned down in 1380, soon after the departure of one of the branches of Vittore family to Corfu, so there are no historical records of the family anymore. The Vittori family in Koper had many estates in the hinterland, and they were landowners of two villages in Istria, namely St. Peter and Krkavče.
Their members occupied important state service s in the Venetian Republic (for your information 5 high officials – Podestas or Capitanos - from Koper became Venetian dodges) .
The Vittori family , however, became extinct in 1855 .
When Vittori family moved to Corfu , they changed their religion from Catholic to Orthodox and became Hellenized , as well as took up the new family name, reminiscent of their roots on the coast of Adriatic.
Ioannis Kapodistrias ' life and achievements are well known to most of you here present. It might not be so well known that Kapodistrias ' diplomatic functions brought him back to the lands of his ancestors . I n his role of Minister Plenipotentiary of Russian Tsar Alexander 1 st K apodistrias attended the meetings of Holly Alliance, a coalition created after the end of Napoleonic wars in 1815 by Russia and two other monarchist great powers of the t ime, Austria and Prussia. Count Kapodistrias participated in t he Congress of Laibach as it was called in German Laibach is nowadays Ljubljana, the capital of Slovenia . Congress of Laibach , (January 26 – May 12, 1821), was the meeting of the Holy Alliance powers (all European rulers except those of Britain, the Ottoman Empire, and the papacy) at Ljubljana that set the conditions for Austrian intervention in and occupation of the Two Sicilie s in action against the Revolution in Naples (July 1820). It was at Ljubljana/ Laibach , too , that , on 19 March 1821, Russian Tsar Alexander 1st received the news of Alexander Ypsilanti's invasion of the Danubian Principalities, which heralded the outbreak of the Greek War of Independence. And it was from Ljubljana, that Kapodistrias himself addressed to the Greek leader the tsar's repudiation of his action …..»
Ιδού το κρίσιμο απόσπασμα που μου το έστειλε η πρεσβεία της Σλοβενίας
«…..Koper, alias Capodistria in Italian language , at the northern tip of the Adriatic Sea, is a town on the Slovenian coast, a coast which is only 46 kilometres long . This puts Slovenia on the 186th place when it comes to the length of countries coastline s , compared to Greece, which, if I am not mistaken, has the 13th longest coastline in the world .
The city of Koper has been known by many names in its long and turbulent history . As an island separated from the mainland by a canal, it was called Aegida by ancient Greek sailors, Capris by the Romans (who found it being used to raise goats), Justinopolis by the Byzantines. The patriarch s of Aquileaia who took over the town in the 13th century and made it the base for their estates on the Istrian peninsula, renamed it Caput Histriae, (Capital of Istria) of which its Italian name Capodistria is derived .
Koper's golden age came during the 15th and 16th centuries under the Venetian republic. Trade increased and Koper became the administrative and judicial center for much of Istria. It had a monopoly on slat (at that time strategic goods) and 2 Koper's major was appointed by the doge in Venice. Hence the architecture of city's most prominent buildings , which are a mixture of Venetian Gothic and Renaissance styles. Between the two world wars Koper was controlled by the Italians, and after the 1954 London Agreement regarding the so called Free Territory of Trieste, Koper went to former Yugoslavia (and Trieste fell under Italian jurisdiction). Since Slovenia's independence, 25 years ago, Koper has become a bustling modern port city , providing the fastest gateway for overseas goods heading from Asia to central Europe.
Koper, Capodistria , is the place of origin of Ioannis Kapodistria's paternal family .
Kapodistria's ancestors belonged to a noble family named Vittore, and their roots in Koper date back to 1329. According to the family history, one branch of Vittore family emigrated to the island of Corfu, in 1337, due to the constant conflicts with another prominent Koper family, namely the Verzi's. Koper's archive burned down in 1380, soon after the departure of one of the branches of Vittore family to Corfu, so there are no historical records of the family anymore. The Vittori family in Koper had many estates in the hinterland, and they were landowners of two villages in Istria, namely St. Peter and Krkavče.
Their members occupied important state service s in the Venetian Republic (for your information 5 high officials – Podestas or Capitanos - from Koper became Venetian dodges) .
The Vittori family , however, became extinct in 1855 .
When Vittori family moved to Corfu , they changed their religion from Catholic to Orthodox and became Hellenized , as well as took up the new family name, reminiscent of their roots on the coast of Adriatic.
Ioannis Kapodistrias ' life and achievements are well known to most of you here present. It might not be so well known that Kapodistrias ' diplomatic functions brought him back to the lands of his ancestors . I n his role of Minister Plenipotentiary of Russian Tsar Alexander 1 st K apodistrias attended the meetings of Holly Alliance, a coalition created after the end of Napoleonic wars in 1815 by Russia and two other monarchist great powers of the t ime, Austria and Prussia. Count Kapodistrias participated in t he Congress of Laibach as it was called in German Laibach is nowadays Ljubljana, the capital of Slovenia . Congress of Laibach , (January 26 – May 12, 1821), was the meeting of the Holy Alliance powers (all European rulers except those of Britain, the Ottoman Empire, and the papacy) at Ljubljana that set the conditions for Austrian intervention in and occupation of the Two Sicilie s in action against the Revolution in Naples (July 1820). It was at Ljubljana/ Laibach , too , that , on 19 March 1821, Russian Tsar Alexander 1st received the news of Alexander Ypsilanti's invasion of the Danubian Principalities, which heralded the outbreak of the Greek War of Independence. And it was from Ljubljana, that Kapodistrias himself addressed to the Greek leader the tsar's repudiation of his action …..»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)